موضوع گزارش کار : ترازیابی
 ساختمان دستگاه ترازیابی که بررسی شد از نوع نیوو بود که شامل سه بخش زیر است :
 قسمت فوقانی : شامل تلسکوپ ( عدسی های شیئی و چشمی ) و لوازم قراولروی
 قسمت میانی : شامل تراز ، قسمتی از بدنه ، تراز کروی و صفحه مدرج (لمب افقی)  برای اندازه گیری زوایای افقی
 قسمت تحتانی : شامل پیچ های تراز کننده و اتصال و صفحه اتصال دستگاه بر
 روی سه پایه همچنین چندین پیچ روی دستگاه وجود داشت که هر یک وظیفه ای دارد مثل حرکت  دادن دستگاه بصورت افقی (کلی و جزئی) ، پیچ وضوح تصویر ، پیچ وضوح تار رتیکول . همچنین بعضی از مدل های دستگاه دارای دگمه تثبیت وضعیت است که  جهت جابجایی دستگاه کاربرد دارد .

 سه پایه را بطور قائم جلوی خود می گیریم ، پیچ های تعبیه شده روی هر پایه را با  احتیاط شل  می کنیم سپس قسمت فوقانی سه پایه را تا جلوی صورت خود بالا می  کشیم و دوباره پیچ ها را محکم می کنیم تا ارتفاع آن تغییر نکند . یک پایه را داخل  زمین فرو کرده و تثبیت می کنیم ، دو پایه دیگر را با هم طوری داخل زمین فرو می  کنیم که صفحه ای که باید دوربین را روی آن قرار دهیم تقریباً صاف و تراز  باشد .
پس از قرار دادن سه پایه روی زمین دوربین را با احتیاط روی صفحه فوقانی سه  پایه قرار داده  و پیچی که زیر سه پایه برای فیکس کردن دوربین روی آن تعبیه  شده را محکم می کنیم .
 در هنگام کارگذاری سه پایه باید توجه شود عدسی چشمی دوربین تقریباً جلوی  چشم ما باشد تا ما مجبور نباشیم برای استفاده از دوربین خم شویم ، زیرا این  کار باعث خستگی اپراتور دوربین می شود .

تراز کروی :

یک محفظه شیشه ای است که تمام آن بجز قسمت فوقانی آن از مایعی مانند الکل ،  اتر  یا سولفورد وکربن و قسمت فوقانی از گاز همان مایع پر شده است . قسمت  حاوی گاز را حباب تراز می نامند . برای تراز کردن دوربین باید حباب تراز را  بوسیله پیچ های زیر دوربین دقیقاً به ناحیه مشخص شده روی محفظه شیشه ای  هدایت کنیم .

تراز کردن دوربین : 

 زمانی که دقیقاً دوربین روی سه پایه سوار شد، سه پیچ تنظیم را در زیر دوربین مشاهده می کنیم دو پیچ از سه پیچ را در دو جهت مخـالف ( هر دو به داخل یا هر دو به خارج ) می پیچانیم. با این کار حبـاب را در مقابل پیچ سوم قرار می دهیم و کافی است با پیچاندن پیچ سوم حباب را به داخل قسمت  مشخص شده روی محفظه هدایت کنیم .

کار با دوربین :

پارالاکس : زمانی که دوربین دقیقاً تراز شد شاخص را در محل مورد نظر توسط اپراتور قرار داده و بوسیله ترازی که در کنار شاخص قرار دارد آنرا تراز می کنیم (ترازی شبیه به تراز بنایی) . به طرف شاخص قراولروی می کنیم ، بوسیله پیچ های تغییر دهنده وضعیت بصورت افقی (پیچ ها حرکت جزئی و کلی ) شاخص را در میدان دید می آوریم .

یعنی در میدان دید آوردن شیئ مورد نظر در دوربین (واضح دیدن تصویر شاخص) و همچنین روشن و واضح کردن تار رتیکول  در کنار دستگاه پیچی تعبیه شده که بوسیله آن می توان وضوح دید داخل دوربین را تنظیم کرد ( بدلیل تقاوت ضریب دید افراد ) . کنار عدسی چشمی پیچ تنظیم کننده وضوح تار رتیکول قرار دارد که بوسیله آن می توان وضوح تار رتیکول را تغییر داد . توسط این دو پیچ تصویر شاخص و تارها را واضح نموده و شروع به قرائت می کنیم . داخل دوربین تصویر شاخص را مشاهده می کنیم که تارهای بالا ، پائین و وسط درجه بندی روی شاخص را قطع کرده . نقاطی که درجه ها قطع شده اند را برای هر کدام یادداشت می کنیم . بدلیل اینکه کوچکترین واحد درجه بندی روی شاخص سانتی متر است ، ناچار در مواقعی باید دست به تقریب زنی بزنیم .

عیین زاویه بین دو نقطه :  

ابتدا به سمت نقطه اولیه قراولروی می کنیم در حالی که درجه زیر دوربین صفر است ، سپس دوربین را سمت نقطه دوم می گردانیم و پس از قراولروی درجه تغییر زاویه بین دو نقطه را یادداشت می کنیم . این درجه برابر است با زاویه بین دو نقطه مورد نظر .

خطاهای ترازیابی : 

1- خطای دستگاه 2- خطای طبیعی 3- خطای انسانی

دستگاه : عواملی نظیر خطای محور لوله تراز ، خطای کلیماسیون ، خطای تقسیمات شاخص
طبیعی : خطای کرویت و انکسار ، اثر باد و گرما
انسانی : تراز نبودن دستگاه ، قائم نبودن شاخص ، مواج بودن هوا در اثر حرارت و محاسبه غلط

 انواع تراز یابی از نظر دقت :
 ترازیابی از نظر دقت به چهار دسته تقسیم می شود که عبارت اند از :
1- ترازیابی درجهI و II ژئودزی
2- ترازیابی درجه III
3- ترازیابی با دقت معمولی
4- ترازیابی با دقت تقریبی

کسب و کار سالم و اصولی در اینترنت

:: موضوعات مرتبط: فنی و مهندسی , ,
:: بازدید از این مطلب : 237

|

امتیاز مطلب : 9

|

تعداد امتیازدهندگان : 2

|

مجموع امتیاز : 2